بخیالت نمی توانم زیست

تشنهٔ بادهٔ وصال توام

بی جمال تو نیست ار امم

هر چه با بنده میکنی نیکوست

زان دهان تلخ و شور و شیرینت

از لبت آب زندگی خواهم

شربتی زان لبم حوالت کن

جای جولان تست عرصهٔ دل

پای دل را بزلف خویش ببند

غم عشقش کمال تست ای فیض