سرتا بپای من همه هست از برای دوست

جان از برای آنکه فشانم بپای دوست

سر از برای آنکه دهم در هوای دوست

لب از برای آنکه بگویم ثنای دوست

پای از برای آنکه روم در رضای دوست

یعنی اسیر و بنده ام و مبتلای دوست

در لب دعا، ثنا بزبان، دیده جای دوست

لیکن بشرط آنکه بود مدعای دوست

بی او شوم اگر بودم کس بجای دوست

از جام عشق و باده مهر و وفای دوست