یار یکدیگر شدن از قوم و خویشان خوش نماست

زاهل علم و پیشوایان و فقیهان خوش نماست

درس وبحث وعلم وحکمت ازحکیمان خوش نماست

با خضوع جان و تن از اهل قرآن خوش نماست

ترک تطویل و ریا از مقتدیان خوش نماست

تقوی از باطل نمودن زاهل ایمان خوش نماست

خنده و بازی و خوش طبعی زطفلان خوش نماست

و آن قبای تار در بر قد خوبان خوش نماست

مهربانی و تواضع از بزرگان خوش نماست

بخشش بی من و ایذا از کریمان خوش نماست

هر که کار خویش را نیکو کند آن خوش نماست

مستی و شوریدگی از می پرستان خوش نماست

عاشقانرا حرف وصل یار و هجران خوش نماست

عارفان را سیر در اسرار قرآن خوش نماست

گفتن شعر از دم سنجیده گویان خوش نماست