بخور غمم که سراپایم از غمت زار است

بوصل خویش بمن زس که عمر بسیار است

که بیرخت نفسی گر برآورم نار است

زپیش تو روم از یکنفس دلم تار است

اگر شوم زدرت دور جای من داراست

بغیر کاری تو کاری اگر کنم بار است

بغیر نام تو نامی اگر برم عار است

مرا مهم تر ازین کار و بار بسیار است

دلا مخسب که چشم حریف بیدار است

شفا مخواه زچشمی که مست و بیمار است

که از پرستش اغیار یار بیزار است

که تا بچاره رسیدن حیات ناچار است