از دل که برد آرام حسن بتان خدا را

ساز و شراب و شاهد نی محتسب نه زاهد

مجلس ببانک نی ساز مطرب سرود پرداز

با اینهمه چسان دین در دل قرار گیرد

از محتسب که ما را منع از شراب فرمود

آن زاهدی که با ما خشم و ستیزه میکرد

فهمید عشق زاهد شاهد گرفت عابد

چون طبع ما جوان شد با پیر کی توان بود

فیض از کلام حافظ میخوان برای تعوید