بلنداختر و تخت شاهی به جای

پراگنده شد فر و اورنگ شاد

بدو گفت کای چون گل اندر فرزد

جهاندیدگان را خریدار باش

بخوان روز و شب دفتر جمشید

پناه کهان باش و فر مهان

همان دادده باش و فرخنده باش

چو خواهی که بختت بود یارمند

چنان هم که من دارم از اردشیر

دل مرد برنا پر از درد گشت

چه نازی به نام و چه نازی به گنج

خورد گنج تو ناسزاوار کس

نه نزدیک خویشان و پیوند تو

همه زهر شد پاسخ پای زهر

که اویست روزی ده و رهنمای

که صلوات تاجست بر منبرش