پس آگاهی آمد سوی شهریار

پذیره شدندش همه سرکشان

چو آمد به نزدیکی بارگاه

چو نزدیک شاه اندر آمد زمین

زمانی همی داشت بر خاک روی

بفرمود تا رویش از خاک خشک

بیامد بر تخت شاه ارجمند

که چون بودی ای پهلو راد مرد

به فر تو گفتا همه بهتریست

ازو بستد آن نامهٔ پهلوان

چو بر خواند پاسخ چنین داد باز

ولیکن بدین نامهٔ دلپذیر

اگر چه مرا هست ازین دل دژم

بسازم برآرم همه کام تو

تو یک چند اندر به شادی به پای

ببردند خوالیگران خوان زر

بفرمود تا نامداران همه

چو از خوان خسرو بپرداختند

چو می خورده شد نامور پور سام

برفت و بپیمود بالای شب

بیامد به شبگیر بسته کمر

برو آفرین کرد شاه جهان