که چون بجلوه در آئی حجاب من نظر است

حذر ز مشت غباری که خویشتن نگر است

شرر به مشت پر ما ز ناله سحر است

جهان او دگر است و جهان من دگر است

مرا ز تیر نگاهی نشانه بر جگر است

سفر به کعبه نکردم که راه بی خطر است

درین سراچه که روشن ز مشعل قمر است

که فرصت تو بقدر تبسم شرر است

که عشق پخته تر از ناله های بی اثر است

عرب ز نغمهٔ شوقم هنوز بی خبر است