که در بحریم و پیدا ساحلی نیست

ولی این کاروان را منزلی نیست

ازین دیرینه تابی ها چه سود است

خوشا آنکس که محروم وجود است

ز بود ما نبود جاودان به

ز اوجش پستی آن خاکدان به

سوار راهوار روزگار است

که او نو آفرین و تازه کار است