یعنی آن پیغمبری بی جبرئیل

قلب او مؤمن دماغش کافر است

در شکم جویند جان پاک را

جز به تن کاری ندارد اشتراک

بر مساوات شکم دارد اساس

بیخ او در دل نه در آب و گل است

سینهٔ بی نور او از دل تهی است

برگ را بگذارد و شهدش برد

بر جمالش نالهٔ بلبل همان

ترک صورت گوی و در معنی نگر

گل مخوان او را که در معنی گل است

هر دو یزدان ناشناس آدم فریب

در میان این دو سنگ آدم زجاج

آن برد جان را ز تن نان را ز دست

هر دو را تن روشن و تاریک دل

در گلی تخم دلی انداختن