ای ز خود پوشیده خود را بازیاب

رمز دین مصطفی دانی که چیست

چیست دین؟ دریافتن اسرار خویش

آن مسلمانی که بیند خویش را

از ضمیر کائنات آگاه اوست

در مکان و لامکان غوغای او

تا دلش سری ز اسرار خداست

بندهٔ حق وارث پیغمبران

تا جهانی دیگری پیدا کند

زنده مرد از غیر حق دارد فراغ

پای او محکم به رزم خیر و شر

صبحش از بانگی که برخیزد ز جان

فطرت او بی جهات اندر جهات

ذره ئی از گرد راهش آفتاب

فطرت او را گشاد از ملت است

اندکی گم شو به قرآن و خبر

در جهان آواره ئی بیچاره ئی

بند غیر الله اندر پای تست

میر خیل ! از مکر پنهانی بترس

ز آتش مردان حق می سوزمت

«رزق از حق جو ، مجو از زید و عمر

گل مخر گل را مخور گل را مجو

دل بجو تا جاودان باشی جوان

بنده باش و بر زمین رو چون سمند

شکوه کم کن از سپهر لاجورد

از مقام ذوق و شوق آگاه شو

عالم موجود را اندازه کن

برگ و ساز کائنات از وحدتست

در گذر از رنگ و بوهای کهن

این کهن سامان نیرزد با دو جو

زندگی بر آرزو دارد اساس

چشم و گوش و هوش ، تیز از آرزو

هر که تخم آرزو در دل نکشت

آرزو سرمایهٔ سلطان و میر

آب و گل را آرزو آدم کند

چون شرر از خاک ما بر می جهد

پور آزر کعبه را تعمیر کرد

تو خودی اندر بدن تعمیر کن