شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
چو اشک اندر دل فطرت تپیدم
اقبال لاهوری
اقبال لاهوری( ارمغان حجاز )
108

چو اشک اندر دل فطرت تپیدم

چو اشک اندر دل فطرت تپیدم
تپیدم تا به چشم او رسیدم
درخش من ز مژگانش توان دید
که من بر برگ کاهی کم چکیدم