گرفتار رسوم اندیشهٔ آرام کم دارد

دماغ آرمیدن نیست با گل ، شبنم ما را

از این صحرای وحشت چون شرر دیگر چه بردارم

خرد را از بساط می پرستان نیست جان بردن

نوای خامشان در پردهٔ دود دل است اینجا

گسستن سخت دشوارست زنار محبت را

به وقت رخصت یاران تواضع می شود لازم

اگر مردی در تخفیف اسباب تعلق زن

بود در طینت بی مغز حفظ گفتگو مشکل

بغیر از وهم کو سرمایه تا بر نقد خرد نازی

ز خاک شور نتوان بیش از این حاصل طمع کردن

خموشی ربط آهنگ جنونم نگسلد بیدل