این خط نمی توان خواند تا صفحه برنگردد

تسکین تشنه کامی آب گهر نگردد

بی قدردانیی نیست پایی که سر نگردد

پرواز رنگ این باغ مرهون پر نگردد

چشمی بهم رسانید کز گریه تر نگردد

لب از فغان نبندد نی تا شکر نگردد

تا دانه ات به غربال پر در به در نگردد

پرگار همت اینجا گرد هنر نگردد

دور است قاصد ما تا رنگ برنگردد

یارب شبی که داریم ننگ سحر نگردد

خورشید بی نیاز است گر خاک زر نگردد

بیدل تو در طلب باش گو راه سر نگردد