تا عرق ، گلبرگ حسنت یک دوشبنم آب داد

کس به ضبط دل چه پردازد که عرض جلوه ات

در محبت غافل از آداب نتوان زبستن

نرگس مست بتان را وانکرد از خواب ناز

هرزه جولان بود سعی جستجوهای امید

می تپد خلقی به خون از یاد استغنای ناز

خواب امنی در جهان بی تمیزی داشتم

داشت غافل سرکشیهای شباب از طاعتم

اضطراب شعله عرض مسند خاکستر است

استقامت در مزاج عافیت خون کرده ام

بی طراوت بود بیدل کوچه باغ انتظار