پرواز صبح ، بیضهٔ شبنم شکست و رفت

خلقی درین محیط به کشتی نشست و رفت

دیدیم باد بودکه آمد به دست و رفت

هرچند حق پرست ، شد اتش پرست و رفت

هرکس بهٔک دو جام نفس گشت مست و رفت

آه این سپند سوخته با ناله جست و رفت

با خویش برد ماهی پر زور شست و رفت

شاهین بی تماغه رها شد ز دست و رفت

کز دل چه مژده داد به دل پست پسب ورفت

گفتم چسان روم ز در دل نشست و رفت

باری دگر نداشت همین چشم بست و رفت