عمر در آشفتگی چون سر به زیر مو گذاشت

بر سر مجنون قیامت از رم آهوگذشت

کز وداع خویش باید از خیال او گذشت

ناله بی درد است خواهد از سر آن کو گذشت

چین پیشانیست هرگه شوخی از ابرو گذشت

وحشت سنگ نشانها از رم آهو گذشت

بسکه در فکر خود افتادم سر از زانو گذشت

سبزهٔ تیغ که یارب بر لب این جو گذشت

لیک نتوان، از سر یک قطره ، آب رو گذشت

ای بسا رنگی که در یک پر زدن از بو گذشت

موج گوهر آنقدر آسود کز پهلو گذشت

رحم کن بر حال سیلی کز بنای او گذشت