زحمت مژگان به چشم گوهر و آیینه نیست

خلق را چون دانهٔ گندم دلی در سینه نیست

فخر انسانی ز روی منصب و روزینه نیست

قفل را جز عقدهٔه دل حاصل ازگنجینه نیست

پنبهٔ داغم به غیر از خرقه ی پشمینه نیست

گر همه سنگ است دل فارغ ز مهر وکینه نیست

عکس چون حیرت مقیم خانهٔ آیینه نیست

چون سحرجولان ما بیرون چاک سینه نیست

سالها رفت از خود و تقویم ما پارینه نیست

می توان کند از زمین کاین نخل پر دیرینه نیست

دست بر دل زن که دیگر دلق ما را پینه نیست

همچو طفلان کار ما با شنبه و آدینه نیست