123
غزل شمارهٔ ۷۶۶
حایل عزم نفس گرد ره و فرسنگ نیست
مقصد دل نیست پیدا ورنه قاصد لنگ نیست
نغمه ها بی خواست می جوشد ز ساز ما و من
حیرت آهنگیم درآهنگ ما آهنگ نیست
در محیط از خودنماییها نمی گنجد حباب
گرنفس برخود نبالدگوشهٔ دل تنگ نیست
سکتهٔ صد مصرع موجست تمکین گهر
در دبستان ادب سنجی تأمل دنگ نیست
چون طبایع خورد برهم غیرت انشا می کند
صلح گربریک نسق باشد شرردر سنگ نیست
مایه این صوم و صلات آنگاه سودای بهشت
می شود معلوم زاهد جز دکان بنگ نیست
بیش ازین برخود مچین پست وبلند اعتبار
جز سروپایی که داری افسر و اورنگ نیست
نام اگر آیینه خواهد، جوهر تمثال کو
عالم تصویر عنقاییم ما را رنگ نیست
تیره می سوزی چرا ای شمع نزدیک است صبح
تاشب است آیینهٔ خورشیدهم بی زنگ نیست
خواه عریان جلوه گر شو، خواه مستوری گزین
هرچه باداباد درکار است ، اینجا ننگ نیست
بیدل از طاقت جهانی را به خودکردی طرف
با ضعیفی گرتوانی صلح کردن جنگ نیست