98
غزل شمارهٔ ۷۶۲
بزم تصور توکدورت ایاغ نیست
یعنی چو مردمک شب ما بی چراغ نیست
سرگشتگان با نقش قدم خط کشیده اند
در کارگاه شعلهٔ جواله داغ نیست
جیب نفس شکاف چه خلوت چه انجمن
از هیچ کس برون غبارت سراغ نیست
گل دربریم وباده به ساغر ولی چه سود
در مشرب خیال پرستان دماغ نیست
تا زنده ای همین به تپش ساز و صبرکن
ای بیخبر، نفس سروبرگ فراغ نیست
از برگ و ساز عالم تحقیق ما مپرس
عمری ست رنگ می پرد وگل به باغ نیست
بیدل جنون ما به نشاط جهان نساخت
مهتاب پنبه دارد و منظور داغ نیست