103
غزل شمارهٔ ۷۲۱
امروز دور صحبت وقف ستم ایاغی ست
قلقل ترنگ میناست از بسکه نشئه باغی ست
الزام و انفعال است شرط وفاق احباب
دلبستگی که دارند با یکدگر جناغی ست
از طبع نکته سنجان انصاف کرده پرواز
از بسکه خرده گیرند تحسینشان کلاغی ست
در دوستان شکایت هنگام گرم دارد
هرجاخموشیی هست از شکوه بی دماغی ست
نی دل حضور دارد، نی دیده نور دارد
سامان این شبستان کوری و بی چراغی ست
تا دل الم نچیند ازکینه محترز باش
گر تلخی از حلاوت گل کرد میوه داغی ست
مشکل دماغ سودا آزادگی نخواهد
داغ هوای صحراست هرچند لاله باغی ست
زین جستجوی باطل بر هرچه وارسیدم
دیدم به دوش انفاس بار عدم سراغی ست
بیدل من جنون کش درحسرت دل جمع
ازهرکه چاره جستم گفت این مرض دماغی ست