کاغذ آتش زده محضر کم فرصتیست

زندگی خضر هم یک دو نفس تهمتیست

کوس و دهل هرکجاست چون تب غب نوبتیست

سجده غنیمت شمار عالم دون همتی ست

بادهٔ دیگر کجاست شیشهٔ ما ساعتی ست

فهم تماشاکراست آینه همه حیرتیست

آدمی ابلیس نیست لیک حسد لعنتیست

همدم بدطینتان قابل بی حرمتیست

گریه چه خرمن کنیم حاصل شمع آفتی ست

گر عرق آیینه شد ننگ ادب کسوتی ست

بت به غم برهمن ز آتش سنگش ستیست

قصهٔ کثرت محو ان بیدل ما وحدتی ست