تازمستی غنچه برفرق چمن میناشکست

تنگنای شهر، تاب شهرت سودا نداشت

می رود بر باد عالم گر خموشان دم زنند

پیچ و تاب موج غیر از انقلاب بحر نیست

صافی وحدت مکدرگشت کثرت جلوه کرد

کیست دریابد عروج دستگاه بیخودی

موج دریای ندامت امتحان آگهی ست

از فریب خاکساریهای خصم ایمن مباش

بسکه عالم را به حسن خلق ممنون کرده ایم

باغ امکان یک گل آغوش فضا پیدا نکرد

عمرها شد از دعاهای سحر شرمنده ام

هرزه تاکی پیش پیش بحر باید تاختن

پیش ازآن بیدل که هستی آشیان پیرا شود