بی شکست شیشه امید چراغان مشکل است

هرکه بیمار محبت گشت سرتا پا دل است

پرتواین شمع آغوش وداع محفل است

کاروان روز وشب را در دل هم منزل است

کیست دریابدکه لیلی پرده دار محمل است

ازتپش در هر بن مویم هجوم سایل است

ریشه ام گل کردن چاک گریبان دل است

بیخود آن جلوه ام تکلیف هوشم مشکل است

ذره هم در رقص موهومی که داردکامل است

رنگ اگر در خون من یابی حنای قاتل است

هر نفس کز سینه ام سر می کشد دست دل است

اشک هر مژگان زدنها رنگ دیگر بسمل است

بیدل از الفت تبراکن که الفت قاتل است