کانچه ممکن نبود ضبط عنان نفس است

رگ خوابی که به چشم تو نمودند خس است

عشق هم درتپش آباد دو روزت هوس است

مور بیچاره اگرپر به درآرد مگس است

ساغر باده زمانی که تهی شد جرس است

آستین هم به کفم دامن بی دسترس است

طورافتادگی نقش قدم ، پیش و پس است

ورنه مژگان صفتم بال برون قفس است

صاحب خانهٔ آیینهٔ ما هیچکس است

شبنم صبح همین شستن دست ازنفس است