نسبت اشراف با دونان خطاست

آه بی تاثیرما راکم مگیر

بی جفای چرخ دل را قدر نیست

تیره بختی خال روی عاجزیست

پیش ما آزادگان دشت فقر

عاجزی هم بال شهرت می کشد

بهر عبرت سرمه ای درکار نیست

بیخودی دل را عمارت گر بس است

گر ز خود رستی نه صید است و نه دام

بی تمیزی از مذلت فارغ است

پیرگشتی از فنا غافل مباش

های و هوی محفل فغفور چند

بیدل از آیینه عبرت گیر و بس