گرد نفسی بودکه رنگ همه کس ریخت

شمع ره گمگشتگی ام سعی جرس ریخت

تا دم زدم این آینه ازتاب نفس ریخت

شیرینی جانم همه درراه مگس ریخت

کزنیم تپش گرد من ازچاک قفس ریخت

آتشکده ها رنگ بنایی ست که خس ریخت

گرد ره ما سرمه به آواز جرس ریخت

خوهدکف خاکم به سر و چشم عسس ریخت

معمار ازل رنگ بنایم ز نفس ریخت

رنگم به رهت ساز قدم کرد ز بس ریخت

خونی ست درین پرده که باید به هوس ریخت