شب گریه ام به آن همه سامان شکست و ریخت

در راه انتظار توام اشک بود و بس

توفان دهر شورش آهم فرو نشاند

از چشمت آنچه بر قدح می فتاده است

اشکم ز دیده ریخت به حال شکست دل

آخرچکید موج تبسم ز گوهرت

عمری عنان گریه کشیدم ولی چه سود

باید به نقش پای تو سیر بهارکرد

گرداب خون ز هر دو جهان موج می زند

در عالم خیال تو این غنچه وار دل

ازخ بش هرچه بود شکستیم وب بختم

بیدل ز فیض عشق به مژگان گذشته ایم