چون زبان خامشان پیچیده سر درکامها

روغن تصویر درد حسن ازین بادامها

بسمل او را به بی آرامی ست آرامها

می توان صد بوسه لذت بردن از دشنامها

پای آغاز از چه می بوسد سرنجامها

بال مرغان می شود مژگان چشم دامها

روز و شب چین بر جبین دارد نگین از نامها

همچو پیک عمر باید از نفس زدگامها

بی سراغی نیستند این بوی گل احرامها

بر پر طاووس می بندم برات جامها

رخش نتوان تاختن بیدل به پشت بامها