در زندگی نگشتیم منظور آشنایی

همکسوت حبابم عریانیم نهان نیست

بعد از فنا غبارم شور قیامت انگیخت

خوان مآل هستی عبرت نصیبیی داشت

در کارگاه تجدید حیران رنگ و بو باش

مینا نخورده بر سنگ کم رست از دل تنگ

کیفیت مروت در چشم دوستان بست

جز عبرتی که داریم دیگر چه وانماییم

جایی که ناتوانش بگرفت خس به دندان

همت زترک دنیا بر قدر خود چه نازد

جیب دریدهٔ صبح مکتوب این پیام است

اسرار پردهٔ دل مفهوم حاضران نیست