در فشار شیشه افتاده ست آغوش پری

از فسون پنبه منت بر نمی دارد کری

جز فرو رفتن ندارد کشتی ما لنگری

تا به دامن وارسی باید گریبان بر دری

هیچ باری نیست سنگینتر ز بار بی بری

سوی دنیا دید وگفت : اشغال اسباب خری

آه از آن روزی که گویندت چه زحمت می بری