نه جسد رنگ نموگیرد و نی جان مددی

گر ز ناخن نشود کار به دندان مددی

کس نمی خواهد از اقبال تو چندان مددی

مور این دشت نخواهد ز سلپمان مددی

ازکریمان نرسد گر به گدایان مددی

آه اگر نوح نمی دید ز توفان مددی

خاک گشتند و نکردند به یاران مددی

سنگ شد ابر اگر کرد به نیسان مددی

داشت این شام هم از فیض چراغان مددی

بیدل از چاک ضرور است به دامان مددی