بجز خواباندن مژگان ره پیدای خوابیده

به رنگ سایه ام من هم جهان پیمای خوابیده

طریق عافیت در پیش دارد پای خوابیده

تفاوت نیست در بنیاد نابینای خوابیده

نفس چون نبض بیدار است د ر اعضای خوابیده

که جوشد از غبارم ناز مژگانهای خوابیده

که غیر از مرگ رو شن نیست جز سیمای خوابیده

نفس پامال شد زین صورت دیبای خوابیده

تنک کردیم برگ عیش ازین صحرای خوابیده

به هذیان کن قناعت از لب گویای خوابیده

به رنگ جاده منزل کرده ام در پای خوابیده