خشک است جبین یک دو عرق آینه گر شو

گرتیغ کنندت تو چو آیینه سپر شو

گر شب دمد از محفل امکان تو سحر شو

گرنیست ادب سر به زمین دست به سر شو

چون سرمه زتنبیه زبان نور نظرشو

در خلق ضیافتکدهء شیر و شکر شو

مستسقی بیحاصلی آب گهر شو

کشتی شکن و ایمن از امواج خطر شو

از بیضه برون در طلب بالش پر شو

بر هرکه رسانی خبر از یار خبر شو

ای نقطهٔ تحقیق توبی زیر و زبر شو

زان پیش که گویند ازین خانه به در شو