مژه ای بر آینه بازکن گل عالمی دگر آفرین

به تو التماسی گریه ام دو سه خنده گل به سر آفرین

روش جنون بهانه کن زغبار من سحر آفرین

به خیال داغ تو قانعم تو برای من جگرآفرین

به صدف کسی چه دهد نشان ز حقیقت گهر آفرین

در احولی به هوس مزن ز دو چشم یک نظر آفرین

رقم حقیقت رنگ شو، به شکست ، نامه بر آفرین

چو چنار رو زکف تهی همه بهله برکمر آفرین

چو غبار نم زده گو فلک سر ما به زیر پر آفرین

که کسی نمی طلبد زتو صله ای دگر مگر آفرین