دل روشن چه لازم تیره از عرض هنر کردن

به غیر از معنی خواری ندارد نقد تحصیلی

اگر چون آفتاب آیینهٔ همت جلا گردد

ز قید خود برای غنچه یکساعت گلستان شو

درین دریا که از ساحل تیمم می کند موجش

به رنگ سایه گم کن نقش پا در نقش پیشانی

ز خاکستر تفاوت نیست دود آتش خس را

شرر در پنبه بستن نیست از انصاف آگاهی

وبال لذت دنیاست بال رستگاریها

ز فیض اغنیا با تشنه کامیها قناعت کن

فراهم تا شود سر رشتهٔ آغوش تحقیقت

ندامت می کشد عشق از دل افسرده ام بیدل