از جوا ن حسن سلوک پیر نتوان یافتن

طینت کامل خرد از تهمت نقصان بری ست

حیف همت گر شود ممنون تحصیل مراد

می شو د اصحاب غفلت پایمال حادثات

فقر ما آیینه ی رمز هوالله است و بس

بی عبا رت شو که گردد معنی دل روشنت

عالم تقلید یکسر دامگاه گفتگو ست

حرص و یک عالم فضولی خواه طاقت خواه عجز

ما درین محفل عبث جانی به حسرت می کنیم

بیخود نیرنگم از بیداد پنهانم مپرس

د رحریم کبریا بیدل ره قرب وصول