خاک نمیم امروز دی محو یاد بودیم

درکوه آتش سنگ ، در باغ جوهر رنگ

چاک جگرکجا بود مژگان تر کرا بود

اجزای ما ز شوخی ناکام رفت بر باد

عشق مقام ما را با خود خیالها بود

رسم حضور و غیبت کم داشت محفل انس

بستیم ازتعلق بر دوش فطرت آخر

فطرت ز ما جنون خواند تحقیق چشم خواباند

گر از فرامشانیم امروز شکوه ازکیست