حسرتی در دل نماند از بسکه ما واسوختیم

کس درین محفل زبان دان گداز دل نبود

نشئهٔ تحقیق ما را شعلهٔ جواله کرد

حال هم وهم است از مستقبل اینجا دم مزن

در چراغان وفا تأثیر شوق دیگر است

یک قدم وحشت ادا شد گرمی جولان شوق

اضطراب شعله ی ما داغ افسردن نداشت

در دیار ما جو شمع از بسکه قحط درد بود

از نشان و نام ما بگذرکه ما بیحاصلان

صرفهٔ ما نیست بیدل خدمت دیر و حرم