از خانه دگر با که بجنگم که بر آیم

نگرفت نیام آن همه تنگم که برآیم

زین بحر نه ماهی نه نهنگم که برآیم

من زان گل نشکفته چه رنگم که برآیم

زلف تو دهد دست به چنگم که برآیم

من نیز بر این کوه پلنگم که بر آیم

تا چند خورم خون و بلنگم که برآیم

نامرد نیاموخت شلنگم که بر آیم

راهی بگشاید پر رنگم که بر آیم

چندان نپسندید درنگم که بر آیم

ترسم زند این خانه به سنگم که برآیم

بیدل به فشار دل تنگم که بر آیم