سر خوش آن نرگس مستانه ایم

قید دل ما را امل فرسود کرد

شغل سر چنگ حوادث مفت ماست

چون سحر جیبی که ما وا کرده ایم

بی چراغ از ما که می یابد سراغ

اسم ما تهمت کش وصف است و بس

بت پرستی باعث ایجاد ماست

گر نفس سرمایهٔ این فرصت است

ما و من پر سحر کار افتاده است

بیدل از وهم جنون سامان مپرس