خانه تنگ است برون آیم و فریاد کنم

تا جبینی ز ندامت عرق آباد کنم

نردبانی مگر از آبله ایجاد کنم

رنگ کو تا طرف سیلی استاد کنم

ما و من پیشکش تهمت اضداد کنم

بر نگین زین دو نفس عمر چه بیداد کنم

به که بر سر فکنم خاک و دلی شاد کنم

بال و پر بشکنم و خانهٔ صیادکنم

هر چه پیش آید از آن بگذرم و یاد کنم

آه یک سجده جبین خشت چه بنیاد کنم

من نویسم به دل و بر سر آن صاد کنم