به صدگردون تسلسل بست دور ساغر عشقم

سیاهی می کنم اما برون از رنگ پیدایی

نه دنیا عبرت آموزم نه عقبا حسرت اندوزم

به صیقل کم نمی گردد غرور زنگ خودبینی

عنان بگسست عمر و من همان خاک درش ماندم

غمم ، دردم ، سرشکم ، ناله ام ، خون دلم ، داغم

گهی صلحم ، گهی جنگم ، گهی مینا ، گهی سنگم

چو شمع ازگردنم حق وفا ساقط نمی گردد

نی ام نومید اگر روزی دو احرام هوس دارم

نه فخرکعبه دلخواهم نه ننگ دیر اکراهم

ندارد موی مجنون شانه ای غیر از پریشانی