جنون ناتوانم جیب مژگان چاک می سازم

تو با آیینه و من با دل غمناک می سازم

نهال شعله ای سیراب ازین خاشاک می سازم

چو گل جرم لباسست اینکه من با خاک می سازم

به پسی مانده ام چندانکه با افلاک می سازم

کنون با سایه واری از نهال تاک می سازم

به ناموس محبت زهر را تریاک می سازم

به تدبیر گهر آبی که دارم خاک می سازم

ز نومیدی به خود می پیچم و فتراک می سازم

ز من تا آستینی هست مژگان پاک می سازم