از قاصد دلبر خبر دل طلبیدم

عالم همه در چشم من از یأس سیه شد

آماج جهان ستمم کرد ندامت

دیوانه ام امروز به پیش که بنالم

جانا ز خیال تو به خود ساخته بودم

می سوخت دل منتظر از حسرت دیدار

داغت به عدم می برم و چاره ندارم

هیهات به خاکم نسپردی و گذشتی

از آمد و رفت تو کبابم چه توان کرد

می گریم و چون شمع عرق می کنم از شرم

رسم پر بسمل ز وفا منفعلم کرد

ای توسن ناز تو برون تاز تصور

انجام تک و تاز درین مرحله خاکست

پیش که درم جیب که گردون ستمگر

بیدل اگر این بود سرانجام محبت