فلک در گردش آیم تا به گرد کوی او گردم

نگشتم آینه تا قابل زانوی او گردم

روم اکنون غبار خاطر گیسوی او گردم

روم از خویش هر گه بازگردم سوی او گردم

بیا تا گرد شوق قمری و کوکوی او گردم

به خاکستر رسم گر آشنای خوی او گردم

تو صحرای دگر بنما که من آهوی او گردم

که من چون آینه با هر که بینم روی او گردم