سر آبله دماغی ته پا بلند کردم

که غبار هرزه تاز من و ما بلند کردم

چو سحر دماغ اقبال به هوا بلند کردم

که هزار دست حاجت چو گدا بلند کردم

به چه سنگ خورد مینا که صدا بلند کردم

خم پایهٔ اجابت به دعا بلند کردم

که به رنگ شمع گردن همه جا بلند کردم

عرق نگون کلاهی ز حیا بلند کردم

ز فلک گذشت دوشم مژه تا بلند کردم

که سر ادب به پایش چو حنا بلند کردم