می کند طاووس فریاد از شکست شیشه ام

ناله می بالد به رنگ تار ساز از ریشه ام

می کندتا خارو خس چون شیر تب در بیشه ام

نیست ممکن رفع بیکاری به چندین پیشه ام

سرمهٔ جوهر نهان دارد صدای تیشه ام

چون نفس می سوزد آخر از دویدن ریشه ام

بی گره خیزد به رنگ ناله نی از بیشه ام

در لطافت محو شد فرق پری از شیشه ام

با دل نفسرده فارغ از هزار اندیشه ام