شکست بر رخ من آشیان طایر رنگ

ز سایه آینهٔ ماهتاب ماست به زنگ

شکست رنگ نمی خواهد اعتبار ترنگ

کشیده ایم دلی درکمند گیسوی چنگ

شتابهاست به خون خفتهٔ فریب درنگ

عصا مباد شود دستگاه کوشش لنگ

به گلشنی که منم رنگ هم ندارد رنگ

مباد جامهٔ عریانی ام بر آرد ننگ

دلی نجستم از آیینه خانهٔ نیرنگ

که سرمه میل نهان کرده است در رگ سنگ

به تار ناله صریر قلم شکست آهنگ