می زند بر ساغر می خندهٔ مینا نمک

اشک خودکافیست گر خواهدکباب ما نمک

با چنین توفان حاجت دارد استغنا نمک

باش تا شور جنون ما کند پیدا نمک

جای آن دارد که گیرد چشم شبنم را نمک

کوشش ما می برد داغی که دارد با نمک

تا تو دریابی که درکار است در هر جا نمک

زخم صبح از خندهٔ خود می کند انشا نمک

حرص مستسقی و دارد آبروی ما نمک

دیده های زخم را هم می کند بینا نمک